Από την έναρξη της πανδημίας COVID-19, έχω δει με απογοήτευση πολλούς ανθρώπους να αιωρούνται σε συνωμοτικά «κινήματα»…
Οι θεωρίες συνωμοσίας δεν είναι καινούργιο φαινόμενο , πάντοτε υπήρχαν άνθρωποι που πιστεύουν και θα πιστεύουν σε συνωμοσίες. Όμως με την κρίση του κορωνοϊού το φαινόμενο έχει επιδεινωθεί.
Έχει γίνει εμμονή! Έχει πάρει δυσανάλογη κλίμακα!
Ίσως το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι συχνά «μόνοι» μπροστά σε ένα κινητό (το βλέπαμε στις παρέες) ενισχύει αυτές τις πεποιθήσεις.
Ξοδεύοντας ατελείωτες ώρες διαβάζοντας αυτές τις θεωρίες,
γεννιέται η ιδέα , το χρέος, η αποστολή να προσπαθήσει να «σώσει τους άλλους», να αποκαλύψει την αλήθεια στα αγαπημένα του πρόσωπα ή σύμφωνα με αυτούς την αλήθεια.
Η ψυχολογική έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι που στρέφονται σε θεωρίες συνωμοσίας είναι για να καλύψουν τις μη ικανοποιημένες ψυχολογικές ανάγκες, όπως η ανάγκη για γνώση, βεβαιότητα, έλεγχο, αυτονομία και αυτοεκτίμηση.
Υ.Γ Γράφω αυτές τις γραμμές τη στιγμή που αγαπημένα μου πρόσωπα βρίσκονται στο νοσοκομείο.
Μακάρι να ήταν Ψέματα!