Οι άνθρωποι έχουμε μια εξαιρετική ικανότητα για άρνηση! Αυτό δεν απαραίτητα κακό γιατί η καθημερινή ζωή θα ήταν δύσκολη αν δεν μπορούσαμε να απορρίψουμε π.χ. την ιδέα ότι είμαστε αθάνατοι.
Η Άρνηση είναι ένας ασυνείδητος μηχανισμός άμυνας που αποσκοπεί στην ελαχιστοποίηση της επίδρασης δυσάρεστων εμπειριών και συναισθημάτων στον ψυχισμό του ατόμου μέσω αυτού που λέει η ίδια η λέξη : της άρνησης ότι αυτά συμβαίνουν.
Η άρνηση έχει διττή εφαρμογή, δηλαδή ενεργοποιείται τόσο για εσωτερικά ερεθίσματα π.χ. το αίσθημα φόβου/άγχους, οι ψυχολογικές δυσκολίες όσο και για εξωτερικά όπως την άρνηση πραγματικότητας κάποιων γεγονότων.
Στην αρχή της επιδημίας, δεν ξέραμε τι θα συνέβαινε… Στη συνέχεια, οι περισσότεροι άνθρωποι καταλάβαμε ότι εκείνοι που κινδυνεύουν σοβαρά ήταν μάλλον οι ηλικιωμένοι, ή εκείνοι που ήταν ήδη άρρωστοι .
Και έτσι υπήρχε ένα στοιχείο λογικής σε αυτήν την άρνηση .
Αλλά σήμερα δύο χρόνια μετά την έναρξη της υγειονομικής κρίσης , διακρίνουμε μια μορφή εγωκεντρισμού, ατομικισμού και μια έλλειψης αίσθησης του πολίτη.
Πολλοί άνθρωποι ξεχνούν ότι τα μέτρα προστασίας για την υγεία μας (μάσκα αποστάσεις ,εμβόλιο) , είναι συμπεριφορές αλληλεγγύης.
Ακόμα κι αν δεν διακινδυνεύω τίποτα (είμαι νέος και σε καλή υγεία), μπορώ ακούσια να μεταδώσω αυτόν τον ιό σε άτομα που, είναι σε μεγάλο κίνδυνο, ας πούμε εύθραυστα.
Ίσως θα πρέπει να ξαναμάθουμε το αίσθημα της αλληλεξάρτησης.
Ίσως θα πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας στην πραγματικότητα και να σκουπίσουμε τις ψευδαισθήσεις μας .
Ίσως χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι ζούσαμε μισό αιώνα στο βασίλειο του μαγεμένου παραδείσου. Στο οποίο η πρόοδος ήταν γραμμική: ειρήνη, δημοκρατία, άνεση, υγεία … Ήμασταν σίγουροι ότι τα παιδιά μας θα ζούσαν σε έναν καλύτερο κόσμο. Είχαμε την αίσθηση ότι όλα ήταν προβλέψιμα και εύχρηστα.
Η πρόοδος στην ιατρική μας εξασφάλιζε να ζούμε εκατό χρονών και σε καλή υγεία. Είχαμε ψευδαισθήσεις που ήταν πολύ ευχάριστες, καθησυχαστικές, πολύ άνετες αλλά και πολύ ψευδείς!
Οι ανησυχίες που συνδέονται με την πανδημία αντιμετωπίζονται όπως όλες οι ανησυχίες: είναι θέμα αναγνώρισης, διαμόρφωσης και μετά δράσης.